0-14,dat zegt al genoeg.Na enkele moeizame wedstrijden eindelijk een tegenstander waar misschien vooraf al duidelijk van was dat er wel te winnen viel.De laatste weken sinds de herindeling was het duidelijk een stuk minder.De klapper was de 8-1 nederlaag tegen Seastum.Een team die notabene voetballend echt niet veel beter zijn als onze meiden maar onze meiden hadden het gewoon effe niet.Er werd veel geklaagd over pijntjes en dingetjes die er niet bij horen.Als onze meiden er voor gaan kunnen ze echt leuk voetballen.Daarom was het nodig om deze partij eens goed en scherp te beginnen.In de kleedkamer de koppies even bij elkaar gestoken en diudelijke afspraken gemaakt over hoe we deze pot gingen aanpakken.De warming up was deze keer wat mij betreft erg belangrijk want ik denk dat we de laatste tijd te slappies begonnen.De meiden pikte het leuk op en dat was vooral de eerste 10 a 15 minuten te merken.Direct van de aftrap werd er combinerend direct het doel gezocht en met resultaat.Oumaima ronde een prachtige aanval prima af.Vreeswijk werd eigenlijk helemaal zoek gespeeld waarbij gezegd moet worden dat het niveau vam de tegenstander erg laag was maar toch,er werd heel rustig de bal rond gespeeld waardoor Vreeswijk helemaal niet aan de bal kwam,erg fraai om te zien.De leidster van de tegenpartij vertelde mij dat ze nog nooit een team was tegengekomen die zo leuk en goed combinerend speelde.Hebben die trainingen van ons toch nog nut meiden.De ruststand was 0-6 en dat was eigenlijk erg weinig.De tweede helft was een rommeltje.Uit eindelijk werd de uitslag 0-14 maar 0-20 was ook mogelijk geweest.Natuurlijk wilde onze meiden stuk voor stuk scoren waardoor iedereen geloof ik in de spits stond.Maar ja,het is voor de meiden gewoon leuk om weer eens te zien dat we gewoon leuk kunnen ballen en wat ik erg leuk vond om te horen dat de meiden die eigenlijk altijd scoren probeerde om de mindere godinnen in ons team ook te laten scoren.Ik denk dat we het gezelligste team zijn van Sporting.We hadden veel ouders langs de lijn waarvan er twee zelfs voor de wedstrijd de kerk van Vreeswijk bezochten om waarschijnlijk een kaarsje te ontsteken voor onze meiden(of waren ze gewoon de weg kwijt?).Wat ook jammer is dat Dirk er niet bij was.Die bleef thuis ziek in bed maar we misten het toch wel een beetje meiden,toch.Ik vind jullie het team van de week.
De eenzame coach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten